| Abstract | Disocijativni i konverzivni poremećaji su poremećaji koji su nastali iz nekadašnjeg pojma histerije. Disocijativni poremećaji su poremećaji kod kojih dolazi do prekida i/ili diskontinuiteta u normalnoj, subjektivnoj integraciji u jednom ili više aspekata psihološkog funkcioniranja. Neki od aspekata mogu biti pamćenje, identitet, svijest, percepcija. Konverzivni poremećaj je definiran kao pojava i trajanje jednog ili više simptoma koji su uzrokovani psihološkim konfliktima i potrebama koji utječu na voljne motoričke i perceptivne funkcije, bez ikakve prisutnosti organskog oštećenja. Klasifikacija konverzivnih i disocijativnih poremećaja, kao i njihov odnos, ostaju jako kontroverzno područje, pa tako neki autori i klasifikacije zagovaraju njihovo odvajanje, dok drugi smatraju konverzivni poremećaj tipom disocijativnih poremećaja. Uzrok ovim nesuglasicama je duga i turbulentna povijest histerije i nedostatak znanstvenog koncensusa oko etiologije disocijativnih i konverzivnog poremećaja. Pokazano je u znanstvenim istraživanjima kako je nastanak simptoma često povezan s nekom vrstom traume ili psihološkim konfliktom, ali ima etioloških modela koji negiraju ovu poveznicu. Disocijativni poremećaji uključuju: disocijativni poremećaj identiteta, depersonalizacijski/derealizacijski poremećaj, disocijativnu amneziju i poremećaj transa. Za njihov tretman se u većini slučajeva koriste psihoterapeutske metode i farmakoterapija.
Jedno od područja na koje disocijativni poremećaj može imati negativan utjecaj je i vizualno funkcioniranje. Nekoć se u literaturi koristio naziv histerična sljepoća ili histerična ambliopija kako bi se opisalo oštećenje vida kod osoba bez organskih oštećenja kojima je dijagnosticirana histerija, a danas se koriste pojmovi poput funkcionalni poremećaj vida, nefiziološki gubitak vida, neorganski gubitak vida, psihogenični gubitak vida, medicinski neobjašnjeni gubitak vida i konverzivni poremećaj vida. Simptomi uključuju: sljepoću, slabovidnost, tunelski vid, diplopiju, fotofobiju, vizualne distorzije i vizualne halucinacije. U ovom preglednom radu će biti prikazana literatura vezana uz oštećenje vida kod osoba s dijagnosticiranom histerijom, disocijativnim ili konverzivnim poremećajem. Oštećenje vida kod ovih poremećaja uzrokuje značajne probleme u svakodnevnom funkcioniranju, ali usprkos tome postoji veliki nedostatak istraživanja koja se bave ovom temom i oštećenje vida živi u sjeni drugih simptoma disocijativnih poremećaja. |
| Abstract (english) | Dissociative and conversive disorders are disorders which originate from the former concept of hysteria. Dissociative disorders are disorders which are characterized by a disruption of and/or discontinuity in the normal, subjective integration in one or more facets of psychological processes. Some of these facets can be memory, identity, consciousness emotion, perception. Conversion disorder is defined as the emergence and course of one or more symptoms that are caused by psychological conflicts or needs affecting the voluntary motor or perceptual functions, without the presence of an organic impairment. Classification of dissociative and conversive disorders, same as their relationship, remain a very controversial domain, and so some authors and classifications advocate their seperation, while others cosider conversive disorder a type of a dissociative disorder. The cause of these disagreements is the long and turbulent hystory of hysteria and the lack of the scientific consensus around the etiology of dissociative and conversive disorders. It has been shown in scientific research that the emergence of the syptoms is usually connected with some kind of trauma or pschyological conflict, but there are etiological models that deny this connection. Dissociative disorders include: dissociative identityy disorder, depersonalisation/derealization disorder, dissociative amnesia and trance disorder. Psychotherapeutic methods and farmacotherapy are in most cases used for their treatment.
One of the domains in which dissociative disorder can have negative influence is also the visual functioning. Before the term in literature used to be hysterical blindness or hysterical amblyopia to describe the visual impairment in persons with visual impairment without the organic cause which were diagnosed with hysteria. Today the terms used include: functional vision loss, non-physiological vision loss, non-organic vison loss, psychogenic vision loss, medically unexplained vision loss and conversive visual disorder. Symptoms include: blindness, tunell vison, diplopia, photophobia, visual distorsions and visual hallucinations. In this paper the scientific literature will be presented connected to visual impairment of people which are diagnosed with hysteria, dissociative or conversive disorder. Visal impairment in these disorders causes severe problems in everyday functioning, but despite that there is a significant lack of research which explores this topic and visual impairment lives in the shadow of other symptoms of dissociative disorders. |
